اولین بار اخوفسکی در سال ۱۹۲۵ با تاثیر امواج الکترومغناطیس روی محیط های بیولوژیک آشنا شد. زمانی که به طور اتفاقی یک آهنربا در داخل گلدان یکی از گیاهانش افتاد او مشاهده کرد که رشد این گیاه نسبت به گیاهان دیگر خیلی تفاوت دارد و از این طریق متوجه شد که امواج الکترومغناطیس روی رفتارهای بیولوژیک موجودات زنده اثرگذار است و پس از تحقیقات فراوان نهایتا به این نتیجه رسید که تمامی سلول‌های زنده اعم از سلول‌های انسانی، جانوری و گیاهی امواج الکترومغناطیس با منشا بیولوژیک تولید می‌کنند. نکته مهمی که لاخوفسکی به آن پی برد این است که این امواج در سلول‌های بافت‌های متفاوت در موجودات مختلف، فرکانس ثابتی دارند که از طریق این فرکانس امکان شناسایی این سلول‌ها وجود دارد.

مطالعه بازخورد درمانی تشدید زیستی در سال 1923 توسط دانشمند روسی به نام الکساندر گورویچ آغاز شد. او در حین تحقیق در مورد رشد و نمو گیاهان پیاز دریافت که چیزی که رشد شاخه های پیاز را تنظیم می‌کند می تواند از شیشه کوارتز عبور کند اما قابلیت عبور از شیشه سیلیکونی را ندارد. 50 سال بعد، با توسعه فناوری ثابت شد که تابش گورویچ در واقع نور فرابنفش بیولوژیکی است که از DNA پیاز ساطع می شود. به نظر می رسد که جوانه های پیاز با ارسال امواج نور بر یکدیگر تأثیر می گذارند.

گوستاو استرومبرگ، ستاره شناس و زیست شناس آمریکایی در سال 1936 با تایید گورویچ ادعا کرد که ساختار و رشد موجودات زنده به “سیستم های امواج غیر مادی” وابسته است. بعدها ایده تاثیر بیورزونانس توسط دکتر رویال رایف مورد بررسی قرار گرفت. او از یک دستگاه تولید کننده امواج الکترومغناطیسی برای درمان مرحله نهایی سرطان استفاده می‌کرد. این دانشمند در سال 1934 در ایالت کالیفرنیا به درمان 16 بیمار لاعلاج که در مراحل نهایی سرطان بودند، پرداخت.

پس از 3 ماه درمان، 14 فرد پس از درمان قطعی، درمان را قطع کردند. 2 نفر دیگر به مدت 4 هفته به درمان ادامه دادند و سپس در کمال سلامت ترخیص شدند. رایف یک میکروسکوپ ویروسی با بزرگ‌نمایی بی سابقه‌ای ساخته بود. ساخت این میکروسکوپ به تعیین فرکانس تابش الکترومغناطیسی که به واسطه مولکول‌ها و سلول‌های بدن بیمار در حال نوسان است، کمک کرد. سپس رایف با اثرگذاری بر روی مولکول‌ها منجر به از بین بردن آن‌ها شد. در طی چندین سال او جدولی تهیه کرد که در آن خلاصه‌ای از فرکانس‌های لازم برای برانگیختگی و از بین بردن برخی بیماری‌ها لیست شده بود.

در سال 1933 رایف این فناوری را گسترش داد و یک میکروسکوپ بسیار پیچیده ساخت که حدود 6000 قسمت مختلف داشت و قادر بود اجسام را تا 60000 برابر بزرگ کند. او اولین کسی بود که توانسته بود ویروس زنده را مشاهده کند. میکروسکوپ‌های الکترونیکی مدرن تقریباً همه چیز را از تخریب می‌کنند و در نتیجه تنها قادر به دیدن بقایای موجودات زنده هستیم. میکروسکوپ رایف توانایی مشاهده تمامی فعالیت‌های ویروسی را داشت. این موجودات زنده به منظور سازگاری با تغییرات محیطی شکل خود را تغییر می‌دهند، به سرعت به مواد و عوامل سرطان زا واکنش نشان داده و قادر به تغییر سلول‌های طبیعی به سلول‌های توموری می‌باشند.

رایف طیف تابش شده از هر میکروب را شناسایی کرد. او به آرامی منشورهای کوارتز بلوک را می چرخاند تا نور با طول موج با یک طول موج مشخص را بر روی میکروارگانیسم مورد مطالعه متمرکز کند. این طول موج به این دلیل انتخاب می‌شد که توسط طیف تابش میکروب جذب می‌شد: هر مولکول دارای نوسانات خاص خود است. اتم‌ها با پیوندهایی در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند. این مولکول‌ها نهایتا دارای میدان الکترومغناطیسی مختص به خود می باشند و تنها آن را جذب می‎کنند. دو مولکول مختلف نمی توانند نوسانات الکترومغناطیسی و طیف انرژی یکسانی داشته باشند.

رزونانس نور در صورت ادغام مانند دو موج اقیانوس یکدیگر را تقویت می کنند. در نتیجه میکروارگانیسم هایی که در نور سفید قابل مشاهد نیستند، در صورت بازتاب نور قابل رویت می‌شوند. در نتیجه رایف می‌توانست ارگانیسم‌هایی را ببیند که در شرایط دیگر قابل مشاهده نبودند و می‌توانست تهاجم آن‌ها را به بافت‌ها مشاهده کند. رایف در سال 1920 ویروس سرطان انسانی را شناسایی کرد. او 2000 تلاش ناموفق برای تبدیل سلول‌های طبیعی به سلول‌های تومور انجام داد و سرانجام موفق شد که ویروس مسبب سرطان را شناسایی کند و سپس آن را به حیوانات مورد مطالعه تزریق کرد تا ثابت کند که آن ویروس منجر به ایجاد همان نوع سرطان در سلول‌ها می‌شود.

او همه چیز را با کمک فیلم، عکس و گزارش های دقیق ثبت می‌کرد. اندازه ویروس سرطان خیلی کوچک بود. طول آن 15/1میکرومتر و عرض آن 20/1 میکرومتر بود. هیچ میکروسکوپ عدسی قادر به دیدن ویروس سرطان در دهه 1980 نبود. در آن زمان او توانست ثابت کند که میکروارگانیسم‌های سرطان‌زا دارای 4 شکل متفاوت هستند. پس از آن دانشمندان و پزشکان بسیاری کشف ویروس سرطان را با استفاده از روش‌های مختلف تأیید کردند. در آن زمان رایف با دانشمندان برجسته آن زمان کار می‌کرد. سپس روشی برای از بین بردن این ویروس‌های کوچک توسعه داد.

او از همان اصل که منجر به دیدن ویروس‌ها شده بود برای از بین بردن آن‌ها استفاده کرد. اصل رزونانس عامل موفقیت او در کشتن ویروس‌ها بود. با افزایش شدت فرکانس تشعشع که با میکروب ها طنین انداز می شود، رایف شدت نوسانات طبیعی ویروس‌ها را افزایش می داد تا اینکه ویروس‌ها جان خود را از دست می‌دادند. رایف این فرکانس‌ها را نوسانات کشنده(MOR) نامید. این تابش برای بافت های اطراف مضر نبود. او سال‌های زیادی را صرف انجام تحقیقات در این زمینه کرد. او به طور مداوم کار می کرد تا اینکه فرکانس هایی که تبخال، فلج اطفال، مننژیت نخاعی، کزاز، آنفولانزا و تعداد زیادی از میکروب های خطرناک دیگر را از بین می برد کشف کرد.

در سال 1934، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی یک کمیته تحقیقاتی پزشکی ویژه برای درمان بیمارانی که در مرحله نهایی سرطان قرار داشتند، منصوب کرد. این کمیته شامل پزشکان و پاتولوژیست هایی بود که باید بیماران مورد معالجه با فناوری رایف را معاینه می کردند. پس از 90 روز، کمیته به این نتیجه رسید که 5/86 درصد بیماران به طور کامل بهبود و5/13٪ طی 4 هفته آینده بهبود یافته بودند. در نتیجه نرخ بهبود که با کمک فن‌آوری های رایف 100٪ بود.در 20 نوامبر 1931 نمایندگان 44 مؤسسه پزشکی معتبر در ضیافت رایف تحت عنوان «پایان همه بیماری ها» که توسط دکتر میلبانک جانسون سازماندهی شده بود، شرکت کردند.

اما تا سال 1939 تقریباً همه این دانشمندان دیدار با رایف را انکار کردند. چه چیزی باعث شد تعداد زیادی از دانشمندان مشهور حافظه خود را به طور کامل از دست بدهند؟دیگران اخبار مربوط به شگفتی های رایف در ارتباط با بیماران مبتلا به مرحله نهایی سرطان را شنیدند. در ابتدا سعی شد که با پرداخت رشوه او را از درمان با این طریق منصرف کنند. اما از آنجایی که او از این کار امتناع می‌کرد، در عرض 16 ماه 125 مرتبه او را بازداشت کردند. اتهامات او کار بدون مجوز بود. دادستانی او را از ادامه تحصیل باز داشت. صنعت داروسازی با انجام مطالعات درمانی که 100% بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته را درمان می کرد، مخالف بودند.

این روش درمانی که هزینه زیادی نداشت و کاملا بدون درد بود می‌توانست مردم را متقاعد کند که به دارو نیاز ندارند.رایف دهه‌ها صرف جمع‌آوری شواهدی مبنی بر اثربخشی روش خود کرد. اما عکس ها، فیلم ها و سوابق نوشته شده از آزمایشگاه او ربوده شد و دزد هرگز بازداشت نشد. او که تلاش بسیاری برای تکمیل مدارک گمشده انجام می‌داد، میکروسکوپ‌های ویروسی گران‌بهای او توسط فردی نابود شد. آزمایشگاه مولتی‌میلیونر برنت در نیوجرسی به دلیل آتش‌سوزی سوخت و پلیس به طور غیرقانونی اجزای باقی مانده از تحقیقات 50 ساله اورا مصادره کرد.هویلند تنها شرکتی بود که برای رایف تجهیزات تولید می کرد ولی شریک او نبود.

هویلند یک پرونده را در دادگاه باخت و شرکت به دلیل ضایعات دادگاه ورشکست شد و تولید تجاری تجهیزات رایف به طور کامل متوقف شد.علیرغم اثربخشی مطلق روش درمانی رایف به دلیل تلاش‌های فراوان شرکت‌های داروسازی که روش درمانی جدید را خطری برای محصولات خود می پنداشتند این روش درمانی به سرعت فراموش شد. در سالهای 1940-1945 در دانشگاه ییل، پروفسور بور و دیگر دانشمندان تحقیقاتی انجام دادند. آنها دریافتند که همه موجودات زنده دارای میدان الکتریکی و در نتیجه میدان مغناطیسی هستند.

سپس راینهولد وول بر اساس علوم چینی آزمایشاتی بر روی نقاط خاصی از بدن انجام داد که منجر به بهبود یا بدتر شدن عملکرد اندام های خاص می‌شد. پس از اینکه وول با انجام تحقیقات فراوان کشف کرد که نقاط خاصی از پوست انسان دارای پتانسیل الکتریکی بالاتر و تعداد گیرنده های عصبی بیشتری نسبت سایر نقاط می‌باشد. بنابراین، طب سوزنی الکتریکی به وجود آمد.در سال 1975 فیزیکدان آلمانی به نام پاپ ثابت کرد که تمام فرآیندهای بیولوژیکی در ارگانیسم به دلیل تعامل الکترومغناطیسی سلول‌ها اتفاق می افتد.

در واقع برهمکنشی پیچیده متشکل از امواج الکترومغناطیسی و فوتون ها در بدن موجودات زنده در حال انجام است که این تعاملات از ارتباطات از طریق رشته‌های عصبی و هورمون ها سریع تر صورت می‌گیرد.در سال 1977 تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شد زمانی که یک دانشمند آلمانی به نام فرانتس مورل و مهندس اریش راشه مورا تراپی را اختراع کردند.

در جریان تحقیقاتی که مورل و همکارش انجام دادند، یک آنتن تولید شد که قادر بود که اطلاعات ارتعاشی داروها از جمله داروهای هومیوپاتی را با فاصله روی بدن بیمار ارسال کنند. این نکته را دکتر مورل در تحقیقاتش متذکر می شود که از نظر او، داروهای هومیوپاتی در اصل دارای یکسری ارتعاشات الکترومغناطیسی خیلی ضعیف هستند که از طریق این ارتعاشات الکترومغناطیسی خیلی ضعیف، تاثیرات بیولوژیک خود را روی بدن موجودات زنده می‌گذارند.

در طی تحقیقاتش به این نتیجه رسید که اگر اطلاعات ارتعاشی و فرکانس امواج الکترومغناطیس داروها می‌توانند روی سلامت انسان تاثیرگذار باشند، اطلاعات ارتعاشی به دست آمده از بدن بیماران هم می‌تواند چنین خاصیتی داشته باشند و بر مبنای آن دستگاه هایی را طراحی کردند که این دستگاه ها، امواج بیوالکترومغناطیس بدن بیمار را می‌گرفت و پس از انجام یک سری پردازش‌ها روی آن، این امواج تغییر یافته را دوباره به بدن بیمار ساطع می‌کرد. این کار منجر می‌شد که امواج بیوالکترومغناطیس طبیعی بدن بیمار تغییرات مثبتی پیدا کند و دوباره این امواج تغییر یافته دریافت می شد، مورد پردازش مجدد قرار می‌گرفت و در چندین لوپ رفت و برگشتی تغییرات امواج، وضعیت بیوالکترومغناطیس بدن بیمار به حداکثر حالت طبیعی خود نزدیک می شد.

دانشمند بعدی که باید با فعالیت هایش در تاریخچه بیورزونانس آشنا شوید، گاتوفسکی بود (۱۹۹۳). گاتوفسکی برای اولین بار امکانات سیستم‌های کامپیوتری را با دستگاه‌های نوین بیورزونانسی تلفیق کرد و بر مبنای آن توانست دستگاه‌های مدرن تشخیصی و درمانی بیورزونانس را ارائه کند.

براساس تلاش‌هایی که دانشمندان حوزه بیورزونانس انجام دادند، نهایتا در حال حاضر در بیش از ۸۰ کشور جهان، کلینیک‌های بیورزونانس مشغول به فعالیت هستند. در کشور آلمان بیش از ۱۰ هزار پزشک از این سیستم در امر تشخیص و درمان استفاده می‌کنند. در کشور روسیه بیش از ۳ هزار کلینیک فعال در رابطه با بیورزونانس وجود دارد. تعداد کلینیک های فعال بیورزونانس را در دنیا بالای ۴۰ هزار کلینیک تخمین زده شده است.